گلسا کوچولو

این هم از دومین پست گلسا خانمی که بالاخره آماده شد.

همه نوزادان سه تا پنج روز بعد از تولدشون باید آزمایش هیپوتیروئید و سنجش شنوایی بدهند. ما هم پنج روزگی گل گل خانمی رو برای آزمایش به درمانگاه هفت تیر بردیم که خدا رو شکر جواب آزمایشها همه خوب بود.

نازنین دختر ما موقعی که شیر خورده و سیر شده دستها و پاهاش را تکان تکان میده و بازی میکنه، یکدفعه بی هوا دستهاش را می بره طرف سرش و موهاش رو میگیره و میکشه که دردش میگیره، بعد هم غرغر میکنه و صورتش سرخ میشه، اما بیشتر وقتها باید کمکش کنم تا مشتش رو باز کنه و موها رو از لای انگشتها آروم در بیارم.

گل گل خانمی ما خیلی هم اخمو هستش، صورتش همیشه در حال اخمه و فقط بعضی وقتها توی خواب یه کوچولو از گوشه لبش می خنده. تربچه کوچولوی ما در طول خواب که خسته میشه با سر و صدای بلند و کش و قوس دادن و جمع و باز کردن دستها و بدنش مدام خستگی از تنش درمی آره. به صدا هم خیلی خیلی حساسه و تا به خواب عمیق بره طول میکشه. از کوچکترین صدایی میپره و چشماشو باز میکنه و چون خسته میشه و نمیتونه بخوابه شروع به نق نق کردن میکنه و با فشار پاهاش به تشک خودش عقب می کشه، پستونک هم حاضر نیست مک بزنه. بعد از چند تا مک زدن تا می بینه از پستونک شیر نمیاد با زبونش میندازه بیرون. وقتی هم با اصرار بخواهیم پستونک به دهانش بذاریم لبهاش رو محکم به هم فشار میده و دهانش رو سفت می بنده. خلاصه اینکه حساسیت زیاد تربچه کوچولو خوابوندنش رو مشکل کرده.

رویا جان و ندا جان (دختر عموهای عزیز گلسا) خیلی دوست داشتند تربچه کوچولوی ما رو ببینند. من هم آدرس وبلاگ گلسا را به آنها دادم که از دیدنش خیلی خوشحال شده بودند.

خانواده عموی گل گل خانمی از ما دور هستند و سنندج زندگی می کنند و قول دادند عید

بیان بوشهر، ما هم بی صبرانه منتظر آنها هستیم.